شانزده انسان خشمگین

احمد و مهدی و سیروس و هاشم به حضور در جلسات ادامه می‌دهند. چرا كه فكر می‌ كنند برای حال و روحیه‌ شان مفید است و همچنان به آن نیازمندند. اعضای دیگر هم حضور دارند. 15 نفر هستند كه با نیما می‌شوند 16 نفر. اما نیما تنها غایبِ آن روز است. حمید با بغض می‌گوید بیماری نیما تشدید شده و در بیمارستان بستری‌ است. همگی همان لحظه راهی بیمارستان می‌شوند. در راه از حمید می‌پرسند تو از كجا خبردار شدی وضعیت نیما را؟ حمید هم به گریه می‌افتد و می‌گوید یكی از طلبكارها بخاطر چك حكم بازداشتم را گرفته بود و نیما وقتی خبردار شد حساب او را داد و آزادم كرد. در بیمارستان همه دورِ تخت نیما جمع می‌شوند. نیما با تبسم می‌گوید چیز خاصی نیست و فعلاً قرار نیست بمیرم ولی قول بدهید اگر من هم نبودم این محفلِ دوستانه را حفظ كنید و اگر دیدید كسی از خشم و عصبانیت در رنج است او را به جمع‌ تان دعوت كنید

هاشم با همسرش هماهنگ می‌شود كه تعادلی در هزینه‌ های خانه ایجاد كند، تا او بتواند هر ماه یكی از قطعات تاكسی را تأمین و یا قطعه‌‌های آنرا سرویس كند. او در حال مسافركشی هم، وقتی دو مسافرش درباره‌ خبری كه از رادیو پخش می‌شود با هم بحث‌ شان می‌شود، مداخله می‌كند و آنها را دعوت به آرامش می‌كند و می‌گوید حیفِ زندگی نیست كه بجای خُلقِ خوش و آرامش، آنرا با تنش و عصبیتِ سوخت كرد؟

سیروس برای زنش دسته‌ گلی می‌گیرد، به همراه یك دلنوشته. و در آن توضیح می‌ دهد كه چقدر بابت ماجرای رستوران متأسف است و تمام تلاشش بدست آوردنِ دل اوست. اما تحملِ پایینش كارها را خراب می‌كند و نمی‌ گذارد نزدیکِ هم باشند. همسر سیروس كه دلش با او صاف شده با او به گفتگو می‌نشیند و می‌گوید او هم در ایجاد این فاصله نقش داشته و كارها و اشتباهاتش را خودش می‌داند و او هم به سهمِ خودش می‌كوشد كاستی‌ها را مرتفع سازد...

مهدی با انگیزه در یك پیك موتوری كار می‌ كند. لابلای كارش هم به شركتهایی كه آگهی استخدام زده‌اند سر می‌زند. همسرش از تغییر رفتار او متعجب است و می‌پرسد چگونه اینقدر آرام شدی. او هم می‌گوید كسی را می‌شناسد كه با اینكه می‌داند قرار است بمیرد ولی آرامشِ فوق‌ العاده‌ای دارد و تمامِ سعی‌ اَش این است كه به دیگران كمك كند

احمد تصمیم می‌گیرد تمام‌ وقت در فروشگاه اش باشد. ولی فروشنده‌ اَش را نگه می‌ دارد و اموری را كه می‌داند باعث تندی و پرخاش او می‌شود به وی می‌سپارد كه پذیرشش بالاست. فروشنده كه از تغییر رفتار احمد متعجب شده علت را از او جویا می‌‌شود. احمد هم می‌ گوید هیچ مشكلی آنقدر بزرگ نیست كه نتوان حلش كرد. فقط مرگ است كه چاره ندارد و كسی را می شناسم كه با اینكه مردنی است اما آرامش دارد و فقط در پِی این است كه تنش‌ های درونیِ دیگران را كاهش دهد.

نیما متوجه می‌شود به سرطان مبتلا شده و دو سه سال بیشتر وقت ندارد. اعضای گروه شوكه می‌ شوند و در عجب هستند كه نیما چطور با اینكه می‌داند در حال مردن است اینقدر آرام است. نیما توضیح می‌دهد كه اتفاقاً وقتی بدانی كه خیلی فرصت نداری، دیگر زیاد حرص و جوش نمی‌زنی و مسائل آنقدر برایت اهمیت ندارند كه باعث ناراحتی و عصبانیتت بشوند. حرفهای نیما به تمامِ حاضرین تلنگری جدّی وارد می‌كند و به فكر فرو می‌روند....