نمایش سفر قندهار- قسمت 4
سال هزار و سیصد و بیست شمسی اگر مسافر راه دور داشتی، باید براش آش پشت پا بار می گذاشتی. نذر و صدقه می كردی و آب پشت سرش می ریختی. اشك ریزونِ بعد مسافر هم ممنوع و بدشگون بود. آخه بهتون كه گفتم، ما آدم های زمونه سفر قندهار بودیم. داشتم براتون از جریان مسافرهامون تعریف می كردم. كریم آقا، حسن آقا، آقای صدقیانی و مابقی اعضای تیم ملی فوتبال راهی اولین و تاریخی ترین سفر رسمی تیم ملی فوتبال ایران برای انجام بازی ها بودن و بازی ها به خوبی و خوشی انجام شد. اما درست روز بعد از مسابقه، ایران مورد هجوم ارتش كشورهای بیگانه واقع شد و به اعضای تیم فوتبال، خبر رسیده بود كه باید هر چه زودتر خودشون رو به ایران برسونن، چون وضعیت مملكت در حالت اضطرار و بسیح همگانی بود. برای همین با اتوبوسی كه از سوی كنسولگری ایران در كابل تدارك دیده شده بود، اونها خودشون رو به طیبات رسوندن. اما اون اتوبوس فقط تا طیبات وظیفه داشت كه اونها رو برسونه. بعد از اون دیگه معلوم نبود چه بلایی به سرشون بیاد. شایعات از حملات روس ها زیاد بود و اعضای تیم به دنیال یه لقمه نون و یه ماشین كه تا مشهد اونها رو ببره، چند روزی در طیبات ساكن بودن....