آیین صفر

آیین صفر

آیین صفر

آیین صفر

آیین صفر

آیین صفر

آیین صفر

آیین صفر

آیین صفر

آیین صفر

آیین صفر

آیین صفر

آیین صفر

آیین صفر

آیین صفر

آیین صفر

چگونه این همه سال رنج پیامبری را بر دوش كشیدی ! چگونه این همه دویدی با گام هایی كه لحظه ای نیتسودند و جز مشقت، سرنوشتی نداشتند؟ از مكه به مدینه، از نیمه شب های تهجد به معراج، از خندق به خیبر و احد و بدر....از حرا به شعب ابی طالب....چه فرسنگ های جان فرسایی را پشت سر گذاشتی و همیشه نگران امت بودی....

چگونه این همه سال رنج پیامبری را بر دوش كشیدی ! چگونه این همه دویدی با گام هایی كه لحظه ای نیاسودند و جز مشقت، سرنوشتی نداشتند؟ از مكه به مدینه، از نیمه شب های تهجد به معراج، از خندق به خیبر و احد و بدر....از حرا به شعب ابی طالب....چه فرسنگ های جان فرسایی را پشت سر گذاشتی و همیشه نگران امت بودی....

چگونه این همه سال رنج پیامبری را بر دوش كشیدی ! چگونه این همه دویدی با گام هایی كه لحظه ای نیاسودند و جز مشقت، سرنوشتی نداشتند؟ از مكه به مدینه، از نیمه شب های تهجد به معراج، از خندق به خیبر و احد و بدر....از حرا به شعب ابی طالب....چه فرسنگ های جان فرسایی را پشت سر گذاشتی و همیشه نگران امت بودی....

چگونه این همه سال رنج پیامبری را بر دوش كشیدی ! چگونه این همه دویدی با گام هایی كه لحظه ای نیاسودند و جز مشقت، سرنوشتی نداشتند؟ از مكه به مدینه، از نیمه شب های تهجد به معراج، از خندق به خیبر و احد و بدر....از حرا به شعب ابی طالب....چه فرسنگ های جان فرسایی را پشت سر گذاشتی و همیشه نگران امت بودی....

چگونه این همه سال رنج پیامبری را بر دوش كشیدی ! چگونه این همه دویدی با گام هایی كه لحظه ای نیاسودند و جز مشقت، سرنوشتی نداشتند؟ از مكه به مدینه، از نیمه شب های تهجد به معراج، از خندق به خیبر و احد و بدر....از حرا به شعب ابی طالب....چه فرسنگ های جان فرسایی را پشت سر گذاشتی و همیشه نگران امت بودی....