غریبه

آقای ناصری معلمِ مدرسه‌، متوجه تغییراتِ رفتاری در بچه‌های روستا می‌شه. تغییراتی كه در اثرِ حضورِ آرمین در اون ها ظهور پیدا كرده. همین باعث می‌ شه كه آقای ناصری در غیابِ آرمین با آنها به صحبت بنشینه و نكاتی رو گوشزد كنه و.....

آرمین با نارضایتی در كلاسِ درس روستا حاضر می‌شه. كلاسی كم‌ تعداد و غیرِ معمول كه در اون پایه‌ های بالاتر باید در آموزشِ پایه‌ های پایین‌ تر مشاركت داشته باشند. از طرفی نامزدِ آذر هم برای نگهداری از مادرِ بیماراش دچار مشكل شده و دیگه نمی‌ تونه در معدنی كه فاصله‌ دوری از روستا داره كار بكنه. پوران با منوچهر صحبت می‌ كنه تا الیاس اجالتاً در پروژه‌ سد مشغول به كار بشه، بلكه در این فاصله‌ یكساله دری به روش باز بشه و زندگی این زوج به فرجام خوبی منتهی باشه....

با رسیدنِ مهرماه، آرمین اجباراً در مدرسه روستا حاضر می‌شه. مدرسه‌ ای شامل یك كلاس، یك معلم و تعدادِ كمی دانش‌آموز. اما سئوالی كه برای آرمین پیش اومده اینه كه معلم چطور می‌خواد دانش‌آموزانی رو كه در پایه‌های مختلف هستن آموزش بده....

پوران بعد از آشنایی با چشمه‌ بازارِ روستا، تصمیم می‌گیره او هم چیزی بِكاره و پوران انواع سبزیِ خوردن رو انتخاب می‌كند. از طرفی، آرمین كه گمان میكرده امسال از درس و مدرسه خبری نیست، ناگهان با تحکّم والدینِ‌ اش روبرو می‌شه و چاره‌ای جز ثبت‌ نام در مدرسه‌ روستا نمی‌بینه....

آرمین مدرسه‌ كوچك و محقّر روستا رو می‌بینه و به هیچ عنوان حاضر نیست خودش رو در اون مدرسه تصور كنه. در آن سو پوران هم وقتی با آذر به چشمه‌ میره، با چشمه‌ بازارِ روستا آشنا می‌شه. زنانِ روستا هر كدام سبزیجات كاشت خودشون رو لب چشمه میارن و داشته‌هاشون رو با هم معاوضه می‌كنن. آذر هم به پوران پیشنهاد می‌كنه چیزی در زمینِ پشتِ خانه‌ شون بِكاره....

آرمین علی‌رغم هشدارهای مادرش خدا رحیم رو با بازی‌ های تبلت اغفال می‌ كنه تا او رو به جایی در دشت ببره كه پوشش اینترنت داره. آرمین اونجا با دوستش كیان تماس تصویری برقرار می‌كنه، اما حتی كیان هم به او زندگیِ در روستا رو توصیه می‌كنه و میگه از مسافرتِ یكساله‌ اش در طبیعت لذت ببره..

خانواده‌ منوچهر كم‌ كم امكاناتشون رو برای زندگی در روستا كامل می‌كنند. آرمین اما همچنان با نارضایتی شب و روزش رو در اونجا سپری می كنه و تنها كار و حركتی كه انجام می‌ده، جستجو در خارج از روستا، برای یافتنِ نقطه‌ ای كه پوشش اینترنت داشته باشه. البته خدا رحیم رو هم در این مسیر با خودش همراه می‌ كنه تا بیرون از روستا خطری تهدیدش نكنه...

آرمین همچنان ناسازگاری می‌ كنه و نمی‌خواد در اون روستا زندگی كنه. حتی منوچهر هم از این بابت نا امیده و به پوران پیشنهاد می‌ كنه كه با آرمین به تهران برگردن. اما پوران برای ماندن مصمم‌ است و اعتقاد داره آرمین هم یواش‌ یواش به اونجا عادت می‌كنه...

خانواده‌ منوچهر با مساعدت و كمکِ همسایه‌ شون به لوله‌ آبِ روستا دسترسی پیدا میكنن و حالا می‌تونن برای خونه‌ جدیدشون یه انشعابِ آب داشته باشند....

خانواده‌ منوچهر دارن صاحب انشعاب آب می‌شن. آیا با كامل شدن نسبیِ امكاناتشون می‌تونن یه زندگیِ معمولی و بی‌ دغدغه رو در اون روستا شروع كنن....

آرمین موفق نمی‌شه جایی رو در اطرف روستا پیدا كنه كه پوشش اینترنتی داشته باشه. خدا رحیم هم كه شنیدید، او رو از گرگ‌ها ترسوند. حالا تنها امید آرمین اینه كه خدا رحیم رو در این جستجو با خودش همراه كنه.....

منوچهر و خانواده‌اش بالاخره شبانگاه به روستای ریمه می‌رسن و وارد منزلِ پیش‌ ساخته‌ شون میشن كه قبل از ورود اونها در اون محل جای گرفته. آرمین اونجا راحت نیست و غریبی می‌كنه. او حتی برای اذیتِ مادرش برای شام سفارش زرشك‌ پلو با مرغ می‌ده. چند دقیقه‌ بعد، یكی از اهالی كه منزلش نزدیك خونه‌ اونهاست در میزنه و ضمن عرض خیرِ مَقدم، زرشك‌ پلو با مرغی رو كه همسرش برای اونها تدارك دیده رو تقدیمشون می‌كنه. چیزی كه باعث تحیّرِ منوچهر و پوران می‌شه...

آرمین برای اینكه به این جابجائیه یكساله تن نده، خودش رو به مریضی می‌زنه و وانمود می‌كنه دچارِ لكنتِ زبان شده. والدینش بلا فاصله او رو پیش دكتر متخصص می‌برن، اما شانس با آرمین یار نیست و دستش پیش مادرش رو می‌شه. حالا با این حقّه‌ای كه آرمین می‌خواست سوار كنه، پوران برای این سفر، مصمّم‌تر از قبل است و.....

خانواده منوچهر در جاده‌ای تاریك و ناهموار به سمتِ روستای ریمه در حركت‌ اند. آیا اون‌ها راه رو درست دارن میرن و آیا با اون جاده‌ تاریك و ناهموار موفق میشن به مقصد برسن؟

منوچهر برای به انجام رسوندنِ یك پروژه‌ عمرانی باید برای یكسال به منطقه‌ای دورافتاده در استانِ چهارمحال و بختیاری بره؛ اما تنها فرزندش، آرمین، وابستگیِ شدیدی به بازی‌های رایانه‌ای پیدا كرده و مادرش اعتراف می‌كنه كه به تنهایی از پسِ كنترل و تربیتِ او بر نخواهد اومد...